Fasola należy do rodziny motylkowatrych, jest rośliną jednoroczną. Część użytkową fasoli zwykłej są suche dojrzałe ziarna lub niedojrzałe strąki – fasola szparagowa. Spożycie nasion fasoli się zmniejsza, popularna jest raczej fasola szparagowa. Niedojrzałe strąki fasoli powinny być świeże, młode, zdrowe, mięsiste i kruche, barwa jednolita, a strąki zbliżone kształtem i wielkością. Uprawianych jest wiele odmian, najczęściej są to fasole zielonostrąkowe lub żółtostrąkowe.
Fasola szparagowa jest spożywana jako świeża po ugotowaniu lub jest przetwarzana-konserwowana i zamrażana. Fasola szparagowa należy do warzyw ciepłolubnych, dlatego można ją przechowywać w temp. 8-10 stopni C, przy wilgotności względnej powietrza 85-90%/ 5-7 dni. Fasola należy do warzyw o dużej wartości odżywczej.

Najpopularniejszym przedstawicielem warzyw dyniowatych w Polsce jest ogórek, powszechnie uprawiany i chętnie spożywany zarówno jako świeży, surowy, jak i w formie konserwy. Jest rośliną jednoroczną. Częścią użytkową ogórka są owoce, będące rzekomo jagodą, powstając z mięsistych ścian zalążni, zarośniętych dnem kwiatowym. Kształty i wielkości ogórków w formie dojrzewania są bardzo zróżnicowane. Uprawia się odmiany zarówno szklarniowe, jak i gruntowe. Ogórki są cenione przede wszystkim ze względu na walory smakowe, ich wartość odżywcza jest nie wielka. Zawartość wody w ogórkach wynosi 96,1-97,3%. Uprawia się zarówno odmiany przeznaczone do bezpośredniego spożycia, jak i do poszczególnych kierunków przetwórstwa: sałatowe, konserwowe, korniszonowe, kwaszeniaki. Dojrzałość zbiorczą ogórków można ocenić na podstawie barwy i wielkości.. Należą one do warzyw ciepłolubnych i nawet krótkie przechowywanie w temp. 5 stopni C może mieć wpływ na utratę ich wartości handlowej.

Pomidory należą do rodziny psiankowatych, są rośliną jednoroczną. Owoce różnią się kształtem, wielkoscią i barwą w zależności od odmiany. Masa owocu może wahać się od powyżej 100 g przez 60-100 g do drobnoowocowych – poniżej 60 g.
Zawartość suchej masy w pomidorach wynosi 4-5% i zależy od warunków uprawy, odmiany, nasłonecznienia w okresie dojrzewania. Pomidory zawierają w swoim składzie związki mineralne, zwłaszcza wysoka jest zawartość potasu, a także witamin z grupy B i witaminy C.
Pomidory sporzywa się surowe, są też surowcem do przetwórstwa, produkuje się z nich koncentraty, soki itp.

Szpinak należy do rodziny komosowatych , jest rośliną jednoroczną. Spożywane są jego zielone liście, wbrew powszechnej opinii szpinaku nie można uważać za warzywo szczególnie wartościowe; nie jest też znaczącym źródłem żelaza, jak tradycyjnie uwarzano. Zawartość żelaza w szpinaku wynosi ok. 2,4-3,9 mg%. Ponadto szpinak zawiera szczawiany, które nie są korzystne, przy nadmiernym spożywaniu, dla organizmu człowieka. Szpinak jest ceniony jednak przez wielu konsumentów za swoje walory smakowe. Uprawianych jest wiele odmian szpinaku. Ważna dla jego jakości jest właściwa pora zbioru. Odpowiednio zebrany szpinak, szybko schłodzony, luźno układany do skrzynek, może być przechowywany w chłodni, w temp.0 stopni C i wilgotności względnej powietrza 95-97 % przez ok. 7 dni.

Kapusta. Rozróżnia się trzy odmiany kapusty głowiastej: białą, czerwoną i włoską. Kapusta należy do rodziny krzyżowych, jest rośliną dwuletnią. Uprawia się odmiany: wczesne, średnio wczesne, średnio późne i późne.
Optymalne warunki przechowywania kapusty to temp. 0 stopni C i wilgotność względna powietrza 95-98%. W takich warunkach kapusta może być przechowywana kilka miesięcy (kapusta późna). Kapusta zawiera m.in. wiele związków mineralnych, a także jest źródłem witaminy C. Kapusta biała jest powszechnie uprawianym i spożywanym warzywem w Polsce, spożywa się ją jako surową, gotowaną oraz kwaszoną surową i gotowaną. Kapusta kwaszona oprócz innych składników, zachowuje 90% witaminy C. Do kwaszenia najlepiej nadają się odmiany późne. W handlu znajduje się kapusta głowiasta różnych odmian oraz kapusta kwaszona, która coraz częściej występuje w słojach, pasteryzowana lub w woreczkach foliowych.

Por jest rośliną dwuletnią. Wyróżnia się jego dwie odmiany: por letni i por zimowy. Jest źródłem soli mineralnych, zwłaszcza wapnia i fosforu, także witaminy B1, B2 oraz PP. Na potrzeby obrotu handlowego pory przechowuje się w pomieszczeniach zamkniętych, zadołowane w wilgotnym piasku, w temp. 0-1 stopni C, przy wilgotności względnej 90-98%

Czosnek jest rośliną trwałą, należy do rodziny amarylkowatych. Masa główki czosnku wynosi 15-70 g, a jednego ząbka 0,5-10g.
Czosnek zawiera m.in. witaminy: A , B 1, B2 , PP i C; sole mineralne: potas, magnes, sód, cynk, wapń, ale przedewszystkim zawartość siarki decyduje o cenionych przez konsumentów właściwościach czosnku. Najkorzystniej przechowuje się czosnek w temp. 0 stopni C, przy wilgotności względnej 60-70%.

Brokuły to skarbnica potasu (prawie 385 mg/100 g) który (działając odwrotnie niż sód) ma zdolność obniżania ciśnienia krwi poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych. Brokuły dostarczą również witaminy C.

Burak to rzadko spotykana kopalnia cennych pierwiastków w jednym warzywie. W połączeniu z resztą składników, jakie zawiera daje unikalne i wielotorowe bardzo silne efekty terapeutyczne. Najefektywniej działa surowy sok z buraka, który smakuje przepysznie. Dzięki wysokiej zawartości potasu i magnezu burak jest bardzo pożyteczny w zapobieganiu i leczeniu nadciśnienia i innych chorób układu sercowo-naczyniowego, skutecznie obniża ciśnienie tętnicze, zapobiega chorobom serca.

Papryka to prawdziwa kopalnia zdrowia i nie trzeba się w nią specjalnie zagłębiać, aby otrzymać wszystko, co najlepsze. Oprócz rozmaitych olejków eterycznych nadających charakterystyczny smak i aromat, stanowi także źródło flawonoidów, prowitaminy A, witaminy E, witaminy C oraz potasu, wapnia, magnezu i żelaza.

Kalafior to cenne źródło wielu witamin i mikroelementów: m. in.: sodu, potasu, wapnia, magnezu, żelaza i wielu innych. Oprócz wyjątkowych wartości odżywczych. Kalafiory posiadają niesamowity potencjał kulinarny, stając się głównym składnikiem różnorakich przekąsek, obiadów i sałatek.

Zwana też kabaczkiem, należy do warzyw dyniowatych. Lekkostrawna, łagodna w smaku, szczególnie ceniona przez osoby będące na diecie, polecana również dla małych dzieci. Cukinia jest warzywem, które nie tylko bardzo dobrze smakuje w wielu daniach, ale cenione jest we wszelkich dietach odchudzających, gdyż posiada bardzo niską wartość energetyczną i chętnie stosowane jest w jadłospisach z obniżoną wartością kaloryczną. Ponadto cukinia bardzo dobrze tolerowana jest przez osoby z wrażliwym układem pokarmowym oraz problemem nadkwasoty żołądka, gdyż zawiera liczne substancje o charakterze alkalizującym.

Korzeń pietruszki to warzywo, którego właściwości lecznicze i odżywcze nie są tak bardzo doceniane jak działanie natki pietruszki. Tymczasem korzeń pietruszki od dawna znajduje zastosowanie w medycynie ludowej. Warto wiedzieć, że wyróżnia się dwa rodzaje pietruszki – naciową, z której pozyskuje się natkę pietruszki (a jej twardy korzeń jest bezużyteczny), oraz odmianę korzeniową, z której zbiera się korzenie i liście. W korzeniach pietruszki znajdują się m.in. flawonoidy (przeciwutleniacze, które chronią przed groźnymi chorobami).

Cebula od wieków jest doceniana ze względu na swoje właściwości lecznicze. Cebula jest bogata w substancje bakteriobójcze i witaminę C, dzięki czemu jest dobra na przeziębienie i poprawia odporność.

Marchew to warzywo, o którego właściwościach leczniczych i wartościach odżywczych decydują witaminy, minerały i przeciwutleniacze. Wśród tych ostatnich jednym z ważniejszych jest beta-karoten, który nie tylko wzmaga opaleniznę, lecz także zapewnia prawidłowe funkcjonowanie wzroku, wzmacnia odporność i może ochronić przed rozwojem nowotworów.